Κρίση πανικού στην εποχή της κρίσης

 Κρίση οικονομική, πολιτική, ηθική, κοινωνική, με μεγάλες συνέπειες στην σωματική και ψυχική μας υγεία. Οι κρίσεις πανικού είναι μια από τις πιο συχνές αιτίες που φέρνει κάποιον στο γραφείο του ψυχολόγου. Είναι δύσκολα ανεκτές και το άτομο θεωρεί ότι απειλείται η ζωή του και ότι μπορεί να πεθάνει. .

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά. Άραγε μερικοί άνθρωποι είναι πιο ευάλωτοι από άλλους στην ανάπτυξη κρίσεων πανικού; Γιατί κάποιοι άνθρωποι δυσκολεύονται περισσότερο από άλλους στην αντιμετώπιση των δύσκολων καταστάσεων στην καθημερινότητα τους και στη διαχείριση του άγχους που βιώνουν; Φαίνεται πως υπάρχουν σωματικοί, ψυχολογικοί και κοινωνικοί παράγοντες που εκθέτουν μερικούς από εμάς σε μεγαλύτερο κίνδυνο και αυξάνουν τις πιθανότητες για την εμφάνιση μιας κρίσης πανικού.

Αρχικά, θα ήθελα να προσδιορίσουμε τι ακριβώς είναι η κρίση πανικού ώστε να περιγράφουμε  όλοι το ίδιο πράγμα αναφερόμενοι στον όρο «κρίση πανικού». Η Διαταραχή Πανικού είναι μια από τις αγχώδεις διαταραχές, στην οποία το άτομο αισθάνεται συχνά και απροσδόκητα φόβο χωρίς να υπάρχει όμως σημαντικός λόγος. Αυτά τα συχνά «ξεσπάσματα» έντονου φόβου ονομάζονται κρίσεις πανικού. Στα πλαίσια της κρίσης τα σωματικά συμπτώματα που μπορεί να παρουσιάσει το άτομο είναι ποικίλα. Κάποια από αυτά είναι η ταχυκαρδία, η εφίδρωση, τρέμουλο, πόνος στο στήθος, η δυσκολία στην αναπνοή και η ζαλάδα. Όλα αυτά τα συμπτώματα αυξάνουν κατά πολύ το φόβο. Η συχνότερη σκέψη που κάνει το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που παρουσιάζουν κρίσεις πανικού είναι μήπως πεθάνουν λόγω της ίδιας της κρίσης, αφού τα συμπτώματα της προσομοιάζουν μ’ εκείνα της καρδιακής προσβολής. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ. Και αυτό θα σας βοηθούσε πολύ αν το βάζατε στο μυαλό σας όλοι εσείς που υποφέρετε από κρίσεις πανικού. Αυτό τους κάνει, όμως, να φοβούνται ακόμα περισσότερο μήπως πάθουν ξανά κρίση πανικού, με συνέπεια όντως να παθαίνουν. Εμπλέκονται έτσι, χωρίς να το συνειδητοποιούν, σε έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο δεν μπορούν εύκολα να βγουν μόνοι τους και σίγουρα χρειάζονται βοήθεια. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η ανάγκη για βοήθεια, στην περίπτωση που ταυτόχρονα με τη διαταραχή πανικού, εμφανίζεται και αγοραφοβία. Δηλαδή, έχετε περιοριστεί στην ασφάλεια του σπιτιού σας και δεν μπορείτε να βγείτε έξω, παρά μόνο με τη συνοδεία κάποιου δικού σας ανθρώπου.

Οι κρίσεις συνήθως εμφανίζονται για πρώτη φορά γύρω στην ηλικία των 18-24 ετών και είναι συχνότερες στις γυναίκες, χωρίς αυτό να μπορεί να ερμηνευτεί για ποιο λόγο συμβαίνει. Επίσης, μια κρίση μπορεί να εμφανιστεί μετά από καταστάσεις κατά τις οποίες το άτομο είναι ιδιαίτερα αγχωμένο, πράγμα που σημαίνει ότι όλοι μας κάποια στιγμή μπορεί να παρουσιάσουμε κρίση πανικού.

Όπως ανέφερα και παραπάνω, πολύ συχνά οι άνθρωποι που εμφανίζουν κρίσεις πανικού φοβούνται ότι θα πεθάνουν γιατί θα πάθουν καρδιακή προσβολή. Υπάρχει, ωστόσο, περίπτωση να πάθετε καρδιακή προσβολή; Η απάντηση είναι όχι. Η διαταραχή πανικού σε καμία περίπτωση δεν προκαλεί καρδιακή προσβολή. Αν πάλι έχετε κάποια ανησυχία για τα σωματικά συμπτώματα που παρουσιάζετε, θα μπορούσατε να επισκεφτείτε τον γιατρό σας και να κάνετε έναν πλήρη ιατρικό έλεγχο ώστε να αποκλείσετε την περίπτωση του προβλήματος της καρδιάς.

Θεραπεύεται η διαταραχή πανικού;

Φυσικά και θεραπεύεται. Η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι η γνωστική- συμπεριφορική ψυχοθεραπεία. Μέσα από την ψυχοθεραπεία και με τη βοήθεια του ειδικού θα μπορέσετε να κατανοήσετε τι ακριβώς είναι αυτό που σας συμβαίνει και που θεωρείται ότι δεν το ελέγχετε.

Ίσως κάτι σημαντικό που θα μπορούσα να σου πω κλείνοντας είναι το εξής: Κατά τη διάρκεια της κρίσης πανικού προσπάθησε να σκεφτείς ότι δεν σου συμβαίνει τίποτα επικίνδυνο και ότι αυτά τα δυσάρεστα συμπτώματα θ’ αρχίσουν σε λίγο να υποχωρούν. Είναι μόνο ελάχιστα λεπτά που διαρκεί η κρίση, τα οποία βέβαια καταλαβαίνω πως σου φαίνονται ώρες. Δοκίμασε να «αποσπάσεις» την προσοχή σου από τα σωματικά σου συμπτώματα παρατηρώντας το χώρο γύρω σου, τα ρούχα που φορούν οι άλλοι, τα αντικείμενα που υπάρχουν στο περιβάλλον.  Σύντομα θα διαπιστώσεις ότι τίποτα κακό δεν σου συνέβη και ότι τα συμπτώματα έχουν ήδη αρχίσει να υποχωρούν.