Ίσως πολλοί από εσάς να
γνωρίζετε τι είναι το «σύνδρομο της άδειας φωλιάς». Ίσως πολλοί να το έχετε
ζήσει κιόλας. Πολλοί από εσάς μπορεί να το ζήσετε τώρα…σε ένα μήνα που τα
παιδιά σας θα φύγουν για σπουδές. Ανάμεικτα συναισθήματα, ε; Το καταλαβαίνω.
Απ’ τη μια είστε περήφανοι και ευτυχισμένοι που μετά από τόσο κόπο, προσπάθεια
και υπομονή, το παιδί σας κατάφερε να περάσει στο πανεπιστήμιο. Απ’ την άλλη,
όμως, σίγουρα δεν σας κάνει χαρούμενους το γεγονός ότι θα φύγει από το σπίτι
και θα είναι χιλιόμετρα μακριά σας. Τώρα ποιον θα φροντίζετε; Ποιανού τα ρούχα
θα σιδερώνετε; Το δωμάτιο του θα είναι πλέον τακτοποιημένο, δεν θα καβγαδίζετε
μαζί του για να το συμμαζέψει. Αλλά αυτό δεν σας αρέσει…ίσως θα προτιμούσατε
τους καβγάδες μαζί του. Η φωλιά σας θ’ αδειάσει…
Αυτός ο αποχωρισμός με το
παιδί σας, θα φέρει συναισθήματα αντίστοιχα με κάθε άλλο χωρισμό. Κατάθλιψη,
αίσθημα απώλειας, ίσως έλλειψη στόχων στη ζωή σας μιας και δεν ξέρετε με τι να
ασχοληθείτε τώρα που το παιδί σας θα φύγει. Σα να χάνει η ζωή σας το στόχο της
και αυτό σας απογοητεύει. Όλη αυτή η αλλαγή φέρνει μια γενικότερη κρίση σε
σχέση με τον εαυτό σας, αλλά και στη σχέση με τον/την σύζυγο σας. Ίσως
χρειάζεται να αλλάξουν πια οι ισορροπίες μέσα στο σπίτι και αυτό να σας
προκαλεί άγχος. Ίσως προβλήματα που προϋπήρχαν στη συζυγική σας σχέση, να έρθουν τώρα ξανά στην
επιφάνεια που θα μείνετε μόνοι με τον/την σύζυγο.
Τα πράγματα δεν είναι όμως
πάντα δύσκολα. Τα συναισθήματα που θα νιώσετε είναι άμεσα εξαρτημένα από τον
τρόπο που θα νοηματοδοτήσετε αυτή την κατάσταση. Αν, δηλαδή, σε αντίθεση με όσο
αναφέρθηκαν παραπάνω, δείτε τη φυγή του παιδιού σας σαν μια ευκαιρία να κάνετε
όσα δεν μπορούσατε να κάνετε παλιότερα, τότε σίγουρα δεν θα νιώσετε θλίψη και
απογοήτευση. Θα βρείτε το χρόνο να ασχοληθείτε με τον εαυτό σας, να έρθετε και
πάλι κοντά με τον σύζυγο σας, να κάνετε τα ταξίδια που τόσο πολύ θέλετε αλλά
δεν μπορούσατε να κάνετε λόγω των παιδιών. Σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιες
στιγμές μοναξιάς, αλλά μην επιτρέψετε τις αρνητικές σκέψεις και τα συναισθήματα
να σας παρασύρουν.
Βάλτε στη μέρα σας δραστηριότητες
που αφορούν εσάς και το σύντροφο σας. Όχι τα παιδιά σας. Θυμηθείτε όσα λέγατε
ότι θα κάνατε «όταν τα παιδιά μεγαλώσουν». Μην ξεχνάτε ότι εκτός από γονείς,
είστε και σύζυγοι. Το μέλλον και η ζωή είναι μπροστά σας! Μην μένετε κολλημένοι
στο παρελθόν και μαραζώνετε για το ότι πέρασε. Ζήστε για το τώρα και για το
αύριο. Αυτό θα ήταν καλύτερο και για τα παιδιά σας, από το να σας βλέπουν με
κατάθλιψη επειδή ήρθε η ώρα να ανοίξουν τα φτερά τους και να φύγουν απ’ το
σπίτι. Αφήστε τα ελεύθερα να πετάξουν κι εσείς ζήστε πια τη δική σας ζωή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου