Η κατανόηση της Νευρογενούς Ανορεξίας

           Η νευρογενής ανορεξία υπάγεται στις λεγόμενες διαταραχές πρόσληψης τροφής. Είναι ένα σύνδρομο αυτοεπιβαλλόμενης ασιτίας στο οποίο το άτομο με τη θέληση του περιορίζει την πρόσληψη τροφής καθώς φοβάται έντονα μήπως γίνει παχύ.

Το άτομο με νευρογενή ανορεξία κυριαρχείται από τη διάθεση άρνησης για λήψη φαγητού προκειμένου να μην πάρει βάρος, παρά το γεγονός ότι το σωματικό του βάρος κυμαίνεται κάτω από τα κατώτερα όρια του φυσιολογικού για την ηλικία, το φύλο και το ύψος του ( δηλαδή το βάρος του βρίσκεται κάτω από το 85% του φυσιολογικού ή ο Δείκτης Μάζας Σώματος είναι κάτω από το 17,5). Επίσης, παρά το γεγονός ότι το σωματικό του βάρος είναι κάτω από τα όρια του φυσιολογικού, το άτομο διακατέχεται από έντονο φόβο ότι θα πάρει βάρος. Έτσι, λοιπόν, βρίσκεται συνεχώς στην προσπάθεια να χάσει περισσότερο βάρος. Ακολουθεί αυστηρές δίαιτες, παραλείπει γεύματα, συχνά γυμνάζεται εντατικά, καταφεύγει στον αυτοπροκαλούμενο εμετό και χρησιμοποιεί καθαρτικά και διουρητικά με στόχο την απώλεια βάρους.

Το άτομο έχει διαταραγμένη εικόνα για το σώμα του και δίνει υπέρμετρη έμφαση στην επίδραση του βάρους ή του σχήματος του σώματος του στην αυτοαξιολόγηση. Στις περιπτώσεις των γυναικών, υπάρχουν συχνά διαταραχές στον εμμηνορρυσιακό κύκλο ως αποτέλεσμα της υπερβολικής μείωσης του σωματικού βάρους. Για την διάγνωση της ψυχογενούς ανορεξίας η γυναίκα θα πρέπει να έχει τουλάχιστον τρείς μήνες αμηνόρροια. Οι άνδρες παρουσιάζουν προβλήματα στις αναπαραγωγικές λειτουργίες.

Ίσως ο όρος «ανορεξία» είναι ατυχής, καθώς παραπέμπει στην απώλεια όρεξης για φαγητό. Τα άτομα όμως με ΝΑ μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να μην έχουν όρεξη για φαγητό. Η απώλεια σωματικού βάρους είναι αποτέλεσμα της συνειδητής προσπάθειας του ατόμου να χάσει βάρος. Επίσης, ορισμένες φορές κυριαρχεί η εμμονή να μετρά συνεχώς το βάρος του για να διαπιστώσει αν το «λίπος» έχει περιοριστεί. Κάθε φορά που διαπιστώνουν πως έχασαν βάρος πιστεύουν πως βελτιώθηκε η εικόνα τους και νιώθουν καλύτερα. Προκειμένου όμως να διατηρείται αυτό το αίσθημα και να νιώθουν ασφαλείς έχουν την ανάγκη να χάνουν καθημερινά ολοένα και περισσότερο βάρος και αν κάποια μέρα αυτό δεν συμβεί, τότε κυριαρχούνται από πανικό και εντείνουν ακόμη περισσότερο τις προσπάθειές τους.

ΤΥΠΟΙ ΤΗΣ ΝΑ

Η ανορεξία έχει δύο τύπους: τον υπερφαγικό-καθαρτικό και τον περιοριστικό τύπο.

Στον τύπο υπερφαγίας-κάθαρσης, παρατηρούνται υπερφαγικά επεισόδια κατά τη διάρκεια του παρόντος επεισοδίου Ψυχογενούς Ανορεξίας, τα οποία συνοδεύονται από καθαρτική συμπεριφορά. Η απώλεια βάρους επιτυγχάνεται με προκλητό εμετό, καθαρτικά, διουρητικά ή ενέματα ύστερα από υπερφαγία ή και τη λήψη μικρών ποσοτήτων τροφής. Το άτομο καταναλώνει μεγάλες ποσότητες τροφής σε σύντομο χρονικό διάστημα και μετά αισθάνεται ενοχές επειδή δεν μπόρεσε να ελέγξει αυτή τη συμπεριφορά του. Γι’ αυτό αντισταθμίζει την υπερφαγία με την καθαρτική συμπεριφορά. Προσπαθεί δηλαδή να διατηρήσει το σωματικό βάρος με διάφορους τρόπους.

Στον περιοριστικό τύπο δεν παρουσιάζονται τέτοιου είδους συμπεριφορές, δηλαδή κατά τη διάρκεια του παρόντος επεισοδίου Ψυχογενούς Ανορεξίας, το άτομο δεν έχει εμπλακεί συστηματικά σε συμπεριφορά υπερφαγίας ή κάθαρσης. Αυτός ο τύπος χαρακτηρίζει τη διαταραχή όπου το άτομο επιτυγχάνει την απώλεια βάρους κυρίως με δίαιτα, νηστεία ή υπερβολική άσκηση.