«Μαμά φοβάμαι το σκοτάδι»

Πολλές φορές τα παιδιά δεν θέλουν να πάνε στο κρεβάτι τους ή θέλουν να κοιμηθούνε μαζί με τους γονείς τους. Λένε ότι φοβούνται το σκοτάδι, φοβούνται να μείνουν μόνα τους κλπ. Ο φόβος για το σκοτάδι είναι χαρακτηριστικός της ηλικίας των 3-4 χρονών και όλα τα παιδιά τον βιώνουν στην πορεία της ανάπτυξης τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι ένας φόβος αναπτυξιακός. Είναι κυρίως ένας φόβος μαθημένος, και θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ μ’ αυτό.

Αυτός ο φόβος δεν θα μπορούσε να μην εκφράζεται την ώρα του ύπνου, όταν αυτός γίνεται σε συνθήκες σκότους.  Μερικά παιδιά μπορεί να παραμείνουν ακόμη και άγρυπνα κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Πως θα σας φαινόταν όμως αν σας έλεγα ότι το παιδί δεν φοβάται το σκοτάδι καθεαυτό, αλλά έχει μάθει να το φοβάται. Ή ακόμη καλύτερα, ξέρει καλά πως κλαίγοντας θα έρθει η μητέρα του. Μέσα στη νύχτα το παιδί μπορεί να κλάψει είτε γιατί πεινάει, ή πονάει, ή έχει δει κάποιον εφιάλτη. Η μαμά τότε θα τρέξει στο δωμάτιο του παιδιού για να δει τι έχει και να το παρηγορήσει. Ποιο είναι όμως το πρώτο πράγμα που κάνει η μαμά μόλις πάει στο δωμάτιο; Ανάβει το φως. Να λοιπόν πως έχει γίνει ήδη η σύνδεση στο παιδί (αν σκεφτείτε ότι το αυτό έχει επαναληφθεί αρκετές φορές) ότι το σκοτάδι συνδέεται με κλάμα και κάτι κακό (εφιάλτες, πόνος κλπ), αλλά και το αναμμένο φως με την παρουσία της παρηγορητικής μαμάς. Αφού ,όπως είπαμε, μόλις μπει στο δωμάτιο, ανάβει το φως.

Τι μπορείτε να κάνετε αν το παιδί σας φοβάται το σκοτάδι και έρχεται στο κρεβάτι σας κατά τη διάρκεια της νύχτας;

• Διαβεβαιώστε και καθησυχάστε το ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι κακό.
• Αφήστε αναμμένο ένα φως και σβήστε το μόλις το παιδί αποκοιμηθεί.
• Αφήστε την πόρτα ανοιχτή και ένα φως αναμμένο ώστε να μην ξυπνήσει σε απόλυτο σκοτάδι.
• Μετακινήστε το φως σταδιακά έξω από το δωμάτιο του παιδιού. Για να μην αγχωθεί, εξηγήστε του ότι είναι ένα παιχνίδι.
• Βεβαιωθείτε ότι μπορεί να ανάψει μόνο του το φως αν ξυπνήσει και το χρειαστεί. Έτσι θα νιώθει ότι ελέγχει το ίδιο την κατάσταση και δεν θα πανικοβληθεί.

Στην περίπτωση που υπάρχουν εφιάλτες, το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να καθίσετε δίπλα στο παιδί σας μέχρις ότου ηρεμήσει ή αποκοιμηθεί. Μιλήστε για το όνειρο και τις ανησυχίες του παιδιού την επόμενη μέρα. Το να μοιραστεί μαζί σας το φόβο του, θα το βοηθήσει πολύ. Ακούστε το και μην το κοροϊδέψετε. Παρηγορήστε το τρυφερά και ήρεμα.