Η
ζωή του θεραπευτή είναι μια ζωή προσφοράς, στην οποία καθημερινά
υπερβαίνουμε τις προσωπικές μας επιθυμίες και στρέφουμε το βλέμμα προς
τις ανάγκες και την ωρίμανση του άλλου. Μας προκαλεί απόλαυση όχι μόνο η
ωρίμανση του ασθενούς μας αλλά και το φαινόμενο των ομόκεντρων κύκλων –
η σωτήρια επίδραση που έχουν οι ασθενείς μας πάνω στους ανθρώπους με
τους οποίους σχετίζονται στη ζωή τους.
Αυτό είναι ένα εξαιρετικό προνόμιο. Και μια εξαιρετική ικανοποίηση.
Μιλώντας
προηγουμένως για τους κινδύνους του επαγγέλματος περιέγραψα την
επίμονη, ατέρμονη αυτοπαρατήρηση και την εσωτερική δουλειά που απαιτεί
το επάγγελμά μας.
